دانش آموخته مهندسی نرم افزار دانشگاه صنعتی شریف
دانش آموخته دبیرستان نمونه شبانه روزی استان گیلان
علاقمند به تحلیل، طراحی و توسعه سیستم های مالی و اداری برای بخش دولتی و بخش بازرگانی و صنعتی
علاقمند به توسعه سیستم های اتوماسیون صنعتی و اینترنت اشیاء
علاقمند به فروش و بازاریابی نرم افزار
متولد 1351
متاهل و دارای سه فرزند
محمد حسین (1382)
محمد صادق (1387)
محمد مهدی (1397)
مدیر عامل شرکت دانشوران سرمد
تحلیلگر مجتمع سیستم های تحت وب هوشا
مدیر پروژه وبی مجتمع هوشا HoushaERP
برنامه نویس ارشد نسخه های ویندوزی سیستم های نرم افزاری هوشا
خورشيد
همچون دشنامی برمیآيد
و روز
شرمسارییِ جبرانناپذيریست.
آه
پيش از آن که در اشک غرقهشوم
چيزی بگوی
درخت،
جهلِ معصيتبارِ نياکان است
و نسيم
وسوسهيیست نابهکار.
مهتابِ پاييزی
کفریست که جهان را میآلايد.
چيزی بگوی
پيش از آن که در اشک غرقهشوم
چيزیبگوی
هر دريچهیِ نغز
بر چشماندازِ عقوبتی میگشايد.
عشق
رطوبتِ چندشانگيزِ پلشتیست
و آسمان
سرپناهی
تا به خاک بنشينی و
بر سرنوشتِ خويش
گريه سازکنی.
آه
پيش از آن که در اشک غرقهشوم چيزی بگوی،
هرچه باشد
چشمهها
از تابوت میجوشند
و سوگوارانِ ژوليده آبرویِ جهاناند.
عصمت به آينه مفروش
که فاجران نيازمندتراناند.
خامُش منشين
خدا را
پيش از آن که در اشک غرقهشوم
از عشق
چيزی بگوی!
شاملو
در مسیر تجارب کاری، کار برای برخی جاها و برخی افراد به شخص هم تجربه می آموزد و هم نگاهش را به کار کردن عوض می کند. مدتی در بین سالهای دهه 70 برنامه نویسی اتوماسیوم صنعتی انجام می دادم: تستر کنتور آب شرکت آبفر با زبان C - مرکز کامپیوتر و اتوماسیون جهاد شریف - مهندس کی ارسلان تستر شاتون خودرو - سایپا با لب ویندوز LabWindows - مرکز کامپیوتر و اتوماسیون جهاد شریف - مهندس کی ارسلان کنترل برش و مانیتورینگ خط تولید لوله گالوانیزه سپنتا(حائز مقام دوم جشنواره خوارزمی سال 76) با لب ویو LabView - مرکز کامپیوتر و اتوماسیون جهاد شریف - مهندس کی ارسلان تستر قفل مرکزی پرایدبا آقای دکتر دیهول در مدت محدودی(شرکت فن آوران) کنترل کوره القائی مجتمع هپکو اراک با شرکت فن آران قادر دکتر غفوریان، مهندس علیزاده، مرحوم مهندس بهزاد، آقای مهندس آهنگر و .. همگی شان عالی بودند، از تعهد کاری و آن چیزهایی که از آنها آموختم
آقای مهندس کی ارسلان می گفتند هر کس مرکز کامپیوتر جهاد دانشگاهی کار کند، دیگر هیچ وقت تنبلی نمی کند و جربزه کار کردن پیدا می کند.تن پرور و پشت میز نشین نمی شود! آن موقع ها که موبایل و فضای مجازی و تلگرام و واتس آپ نبود! آقای یعقوبی که بالای سر پروژه ها بودند،درب اتاق خوابگاه یا خونه مجردی بعد دانشجویی ما را میزدند،اگر دیر کار را تحویل می دادیم!بنده خدا خیلی وارد جزئیات نمی شدند، ما باید ازپورت RS232 اطلاعات را از این حافظه ها می خواندیم و روی صفحه وضعیت ها را نمایش می دادیم و کنترل ها را می فرستادیم و .... با آقای مهندس عباس دیدبان که الان دکتر دیدبان و استاد دانشگاه سمنان هستند، با آقا مهندس مقدمی که الان هم با هم دوست هستیم. و با سایر دوستان هماهنگ می شدیم تا ببینیم هر بیت توی حافظه سخت افزاری و یا حافظه PLC چه کاری می کند و چه اطلاعاتی دارد. این روزها همه لقمه های آماده را برای دوستان سمت کلاینت و سرور فراهم میکنیم، باز کارها خوب پیش نمی رود. یک آقای یعقوبی می خواهیم که پیگیری کند یک علی عبداللهی ازگمی می خواهیم که سر جایش بنشیند و تمرکز کند بر روی برنامه نویسی.
قرنطینه و فاصله گذاری اجتماعی؛ دو روشی است که کشورهای مختلف از آنها برای مقابله با کرونا استفاده میکنند. تکلیف قرنطینه که روشن است. مردم در خانه بمانند تا شر کرونا کم شود.
فاصله گذاری اجتماعی و فاصله گذاری هوشمند که کشورهایی مثل ایران و سوئد در حال اجرای آن هستند ضمن توصیه مردم به ماندن در خانه به آنهایی که مجبور هستند به محل کار خود بروند، اجازه میدهد با حفظ پروتکلهایی در جامعه حضور پیدا کنند.
فاصله گذاری اجتماعی و هوشمند به شرطی موفق خواهد بود که مردم به عنوان کسانی که اصلیترین نقش را در این مدل بازی میکنند اصل «خود مراقبتی» را اجرا کنند.
این روش، به بخشی از جامعه که درآمدشان به صورت روزانه است و مجبور به حضور در محل کار خود هستند یا کسانی که در ادارات دولتی و خصوصی کار میکنند، این فرصت را میدهد در شرایط بد اقتصادی حاصل از کرونا که یقه جهان را گرفته است، درآمد داشته باشند و بتوانند گذران زندگی کنند.
در خانه ماندن و بیرون نرفتن، خرج دارد. معمولا هزینهی زندگی خانوادهها در این دوران بیشتر از زمانی است که مثلا زن و شوهر به محل کار خود میروند. بچهها راهی دانشگاه و مدرسه میشوند. این هزینه باید از جایی تامین شود.
به نظر میرسد با توجه به شرایط مختلف و مشکلات پیش رو در حال حاضر روش فاصله گذاری بهترین راه برای وضعیت کرونایی ایران است.مدلی که میتواند هم حافظ جان مردم باشد هم نان آنها.
تکلیف آنهایی که در در این زمان در خانه ماندهاند که مشخص است. آنها خود قرنطینگی را در دستور کار خود قرار دادهاند. این افراد خود به خود قوانین بهداشتی را رعایت میکنند. یک نفر از آنها برای خرید از خانه خارج میشود. وسایل خریداری شده را با مواد شوینده و بهداشتی میشویند و تا جایی که امکان دارد، درهای خانه خود را به روی کرونا میبندند.
آنهایی که مجبور به بیرون رفتن هستند همانطور که در بالا اشاره شد باید به شدت خود مراقبتی کنند. سربازان در میدان جنگ هیچگاه سر به آسمان ندارند. کلاه میگذارند، سعی میکنند خمیده راه بروند تا مورد هدف تیر و ترکش قرار نگیرند. زمانه کرونا هم درست مثل زمان جنگ است. وقتی قرار است از خانه بیرون برویم باید قوانین آن را هم رعایت کنیم
پوشیدن دستکش و زدن ماسک، ابتدایی ترین کاری است که هر فردی در زمانه کرونا باید آن رعایت کند. اگر وسیله شخصی داریم حتما برای رفتن به محل کار از آن استفاده کنیم. اگر مجبور به استفاده از وسایل نقلیه عمومی هستیم تا جایی که امکان دارد، میله، صندلیها را لمس نکنیم.
در محل کار خود سعی کنیم دو متر فاصله را با دیگران رعایت کنیم. از خانه ناهار بیاوریم و تا پایان کرونا با دیگران همسفره نشویم.
اگر مغازه دار هستیم اجازه اجتماع مردم در مغازه خود را ندهیم. حتما برای کشیدن کارت و یا جابهجایی پول از دستکشهای یک بار مصرف استفاده کنیم.
بعد از مراجعت به خانه حتما قبل از همنشینی با اعضای خانواده و یا توضیح دادن شرایط بیرون ومحل کار، دستها را بشوییم و لباسها را در لباسشویی بگذاریم تا شسته شوند.
با رعایت همین چند نکته ما هم میتوانیم به نان خود برسیم و هم از جان خود مراقبت کنیم. اگر مردم در دوران فاصله گذاری هوشمند، چند نکته ساده را رعایت کنند، کرونا را کنترل و از آن عبور خواهیم کرد.
کرونا با هیچکس شوخی ندارد. اگر سبک زندگی کرونایی را رعایت نکنیم قطعا باید با این ویروس میکروسکوپی پنجه در پنجه شویم و روزهای سختی را تجربه کنیم.
دامنه ای داشتم که یک شرکت حدود سال 2002 میلادی آنرا ثبت کرده بود برای ما. ولی متاسفانه دامنه با پسوند COM آن پیشتر مورد استفاده قرار گرفته بود و بخاطر همین برایم ایده آل نبود. خوشبختانه حدود سه سال پیش دامنه جایگزین با دامنه های مرکب IR و COM برای آن کسب و کار گرفتم و همه اطلاعات دامنه قبلی را به این دامنه های چدید منتقل کردم و توی گوگل هم همه مطالب قبلی در آدرس جدید اندیکس شد. در همان زمان پیگیر انتقال دامنه به شناسه ایرنیک شرکت خودمان DA103-irnic شدم اما امسال که موعد تمدیدش بود متوجه شدم که دامنه قابل انتقال مالکیت نیست چرا که شرکت ثبت کننده قبلی منحل شده و تعهداتش به یک شرکت دیگر واکذار شده و برای نفرات جدید هم ایجاد یک هندل در NIC و ارائه مدارک برغم تماس با شرکت و توضیح مشکل بوجود آمده، وجود ندارد. فلذا برای شخصی که امکان تمدید دامنه را داشت، پیام فرستادم که تمدید نکند تا پس از آزاد شدن خودم آنرا تمدید کنم.
متاسفانه توی سایت نیک دقیقا" مشخص نیست که یک سایت چه وقت آزاد می شود. برخی منابع طی یک ماه و برخی نیز طی 6 روز پس از 60 روز دوره تمدید عادی و تمدید با جریمه را نوشته اند.حتی با تماس با کارشناسان پشتیبانی نیک هر یک، یک جور راهنمایی کردند. در شب اول بیدار بودم و با بررسی دامنه های آزاد شده و تست آزاد سازی دامنه، در آن شب از ساعت 1:45 دقیقه صبح تا 5:54 دقیقه در فواصل حدود 7 دقیقه ای دامنه ها آزاد می شدند و هیچ خبری از دامنه مورد نظر ما نشد. در شب بعد دوستان پیشنهاد استفاده از یک ربات را دادند.
از ربات یکی از شرکتها که هر 5 دقیقه اقدام به چک کردن و در صورت آزاد بودن ثبت دامنه می کرد، استفاده کردم. اما گویا ربات مورد نظر در فاصله ای که پس از اطلاع از آزاد شدن دامنه برای صبت و پرداخت رفته بود، دامنه ثبت شده بود. یکی می دانسته که ربات چه زمانی آزاد می شود!!!
برایم جای تعجب بود. مگر کسی از این ماجرا خبر داشت؟
کسی مگر فهرست دامنه های در حال آزاد شدن نیک را می داند؟
باور اینکه یک عده ای توی نیک هستند و از رانت و ارتباط توی نیک برای دانستن دامنه های در حال آزاد شدن استفاده می کنند و قشنگ ترین ها را برای فروش انتخاب می کنند، سخت است.
متاسفانه توی این سالها همه جای این مملکت که آدم باورش را نمی کند، فساد کشف شده و با آنها مبارزه شده است. خدا کند نیک امانت دار خوبی باشد و در چارچوب و ضوابط و مقررات کار کند و عده ای نفوذی دور از چشم مدیریت و حراست آنجا در حال انجام کسب و کار کثیف نباشند و این کار کاملا" اتفاقی بوده باشد.
الله اعلم!
برای شروع برنامه نویسی جاو یکی از دوره های خوب، javacup training videos هست که به همت انجمن جاوا به صورت رایگان در اختیار علاقمندان قرار گرفته است. هم برای کسانی که جاوا را بعنوان اولین زبان برنامه نویسی شروع می کنند، مناسب است و هم برای ما که با چند زبان برنامه نویسی من جمله ++C و ویژوال پاسکال سالهاست که کار کرده ایم، مناسب است. این دوره ها را می توانید در قالب های متنوع از آدرس زیر دانلود کنید:
https://javacup.ir/javacup-training-videos/
این روزها برایم خیلی جذاب است. بچه های وب خوب مشغولند. همه چیز برای کار آماده است. این بار، سمت سرور جاوا اسپرینگ بوت و سمت کلاینت آنگولار. بانک اطلاعاتی پستگرس. پس از دو شکست پی در پی.
سالها پیش که وب را شروع کردیم، به توصیه دوست عزیزم آقای مهندس یوسف مهرداد بی بالان، قرار گذاشتیم که دستهایم را برای کد زنی به کی برد نزنم. فقط تحلیل و طراحی و مدیریت پروژه. ولی حالا که در کنار بچه ها هستم و کارهایشان را کنترل و تست و مرور می کنم ، دلم هوای کد زدن کرده است.
عاشق برنامه نویسی بودم اما حالا احساس می کنم عاشق جاوا شده ام.
دیشب از این عشق بی خواب بودم. باید بروم دنبال عشقم. این عشق الهی است. Hello World! JAVA
I'm In love with JAVA
حدود سه سالی می شود که هر از چند مدتی با دوستان دوران دانشگاه که در خوابگاه طرشت 3 بوده ایم، با هم از طریق فضای مجازی در ارتباط هستیم. معمولا" در هر فصل یک دورهمی در تهران با هم برگزار می کنیم. محل این دور همی ها اغلب در رستوران درویش در تهران است که عمولا" سه تا چهار ساعت از یک شب را با توافق اکثریت در یک تاریخ بین هفته ای با هم می گذرانبم.
دوستان هر یک به کاری مشغولند. معمولا" این دور همی ها به دور از هر گونه تنشی و در کمال دوستی و همدلی و با انتقال تجارب و دغدغه ها همراه است. دورهمی قبلی ما با موضوع دیجیتال مارکتینگ و با زحمات جناب مسعود شاهمرادی مدیر سایت موفق خانومی khanoumi.com حدود سه ماه پیش در رستوران درویش برگزار شد و آقای مهندس شاهمرادی علاوه بر زحمت پذیرایی و مهمان داری، توضیحات بسیار خوبی درباره تجارب خوب خودشان در سایت خانمی و پیرامون ذیجیتال مارکتینگ ارائه کردند و بسیاراستفاده کردیم.
دورهمی فصل پائیز ما به پیشنهاد آقای مهندس ساسان شاهمیری در منزلی که در توسکا کوتی رامسر دارند، برگزار شد. برغم دوری راه، دوستانی از اصفهان و مشهد علاوه بر دوستان تهرانی به مدت دو روز بصورت مجردی در دل کوه در کنار هم بودیم و علاوه بر دید و بازدید، انتقال تجارب و گپ و گفتگو از طبیعت زیبای کوهستانی هم لذت بردیم.
صبح پنجشنبه 16 آبان نیز برنامه پیاده روی و کوهپیمایی سبک تا بالای کوههای اطراف داشتیم که حدود 2 ساعت طول کشید.
آقای ساسان شاهمیری میزبان و بنده، آقایان حاج علی رضائیان، کاهنی، امیررضا ستاری(نجف آباد اصفهان)، احسان مقدس(اصفهان)، محسن باغبان زاده(از مشهد)، محسن(امیر) احمدی، محسن شکیبا، هومن بهبهانی، حبیب لعیابی، سید علی قائمی، محمود راحمی، علی نصیری از ظهر چهارشنبه تا بعد از ظهر پنجشنبه را در کنار هم بودیم.
این چنین دور همی هایی با حضور دوستان موافق بسیار انرژی بخش است. در پایان این دور همی یکی از اثار دوست حاضر در دورهمی، استاد ارجمند انجمن خوشنویسان ایران حاج علی رضائیان به رسم یاد گار به دوست میزبان مان که خود از یادگارهای ارجمند دفاع مقدس هستند - آقای مهندس ساسان شاهمیری - تقدیم گردید.