پیاده روی بهمراه دوستان دانشگاهی

مدت زیادی بود که برنامه منظم پیاده روی و  کوهپیمایی ام  تقریبا" تعطیل بود. اما همیشه دغدغه شروع مجدد داشتم.

از دو هفته پیش سعی کردم دوستان  دوران خوابگاه در دهه هفتاد طرشت 3 دانشگاه - که همچنان در یک گروه واتس آپی با هم هستیم - را برای رفتن هفتگی به کوه تشویق کنم.پس از آنکه متوجه شدم، دوستان کم میل هم نیستند، یک گروه واتس آپی دیگر ایجاد کردم به نام «پیاده روی و کوهپیمایی هفتگی» و حدود 20 نفر از دوستان ساکن تهران و علاقمند خودشان عضو این گروه  شدند.

جمعه هفته پیش، تهران نبودم اما دو نفر از  دوستان همت کردند و از مسیر دارآباد چند ساعتی را بالا رفتند.

برای امروز جمعه، ساعت 6:30 صبح در فلکه دوم شهران قرار گذاشتیم و به غیر از من و پسرم - محمد حسین- 3 نفر دیگر نیز آمدند و تا ساعت 9 از مسیر پارک جنگلی شهران بالا رفتیم و پائین آمدیم:آقایان مهندس محمد نظری، مهندس حسینی و مهندس نصیری. بویژه آنکه آقای مهندس حسینی از شرق تهران - لویزان خودشان را به موقع به غرب تهران- شهران رساندند.

خوبی  پیاده روی و کوهپیمایی دوستانه این است که علاوه بر ورزش، حرفهای زیادی برای گفتن با هم داریم. همه این حرفها نه غیبت است و نه سیاسی و تنش زا. بلکه تبادل تجارب  کاری و صحبت درباره زندگی و خانواده است. در دهه 40 زندگی،دهه ای که بچه ها بزرگتر شده اند و قایق زندگی در رودخانه عمر،مسیر خود را  به آرامی طی می کند، تقریبا" صحبت ها، صحبت های مفیدی است. 

 ورزش منظم در سنین بالای 40 سال نیاز اصلی بدنی است که کم کم توانایی جسمانی آن رو به افول است.تهران با همه شلوغی و ترافیکش، مسیرهای خوبی برای پیاده روی و کوهپیمایی دارد که امید است با تداوم برنامه های هفتگی، همه آنها را مرور کنیم.